Η μετάβαση από το μητρικό γάλα ή το γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας σε ποικιλία τροφών είναι απαραίτητη για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του βρέφους ενόσω μεγαλώνει.
Ο Π.Ο.Υ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) συστήνει την εισαγωγή στερεών τροφών στον 6ο μήνα. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες απόψεις για την εισαγωγή στερεών τροφών όπως της ESPGHAN, που υποστηρίζει πως οι στερεές τροφές δεν πρέπει να εισάγονται πριν την 17η εβδομάδα (4ο μήνα) και όχι μετά την 26η εβδομάδα. Προτείνει επίσης, την εισαγωγή τροφών με γλουτένη στο παραπάνω διάστημα, διότι ενδεχομένως να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης κοιλιοκάκης και σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 1.
Η σειρά και η επιλογή τροφών δεν είναι αυστηρά καθορισμένη. Συνήθως η έναρξη γίνεται με στερεές τροφές όπως εμπλουτισμένα σε σίδηρο δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, κρέας. Αφού εισαχθούν οι κοινές τροφές και γίνουν ανεκτές, προστίθενται τα πιο ισχυρά αλλεργιογόνα τρόφιμα, όπως γιαούρτι, τυρί, αυγό, σιτηρά, ψάρια και άλλα θαλασσινά.
Αναλυτικά για το γιαούρτι και το τυρί, υπάρχουν συστάσεις πως μπορούν να ενταχθούν στη διατροφή του βρέφους από τον 6ο μήνα (σε μικρές ποσότητες).
Η εισαγωγή δημητριακών που περιέχουν γλουτένη (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, βρώμη) να γίνεται όχι νωρίτερα από τον 7ο μήνα. Η ένταξη γλουτένης στην διατροφή των βρεφών γίνεται σταδιακά και με μικρές ποσότητες.
Νεότερα δεδομένα υποστηρίζουν ότι οι τροφές αυτές δεν προκαλούν αλλεργίες αν εισαχθούν νωρίς στο διατροφολόγιο. Αντίθετα, η εισαγωγή των ισχυρών αλλεργιογόνων μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικής αλλεργίας.
Θα πρέπει να αποφεύγεται πριν τον 1ο χρόνο, καθώς είναι φτωχό σε σίδηρο και περιέχει πολύ μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης. Το ίδιο ισχύει και για το φρέσκο κατσικίσιο ή όποιου άλλου ζώου γάλα.
Αποφύγετε να αλατίζετε το φαγητό των μωρών σας, και μην τους δίνετε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα αλατιού.
Μην του δώσετε ζάχαρη έως ότου δοκιμάσει και συνηθίσει άλλες γεύσεις όπως φρούτα και λαχανικά.
Τρόφιμα πλούσια σε ζάχαρη προκαλούν προβλήματα στα δόντια και οδηγούν σε αύξηση του σωματικού βάρους, ενώ αυξάνουν ταυτόχρονα τον κίνδυνο για διαβήτη.
Δεν πρέπει να καταναλώνεται έως και την ηλικία των 12 μηνών, διότι μπορεί να περιέχει σπόρια με το βακτήριο Clostridium botulinum (Κλωστηρίδιο της αλλαντίασης) το οποίο προκαλεί αλλανίαση.
Η κατανάλωση σακχαρούχων ροφημάτων σε παιδιά έως και 5 ετών έχει συσχετισθεί με την αύξηση σωματικού βάρους και την εμφάνιση και εξέλιξη της παχυσαρκίας.
Οι χυμοί φρούτων, από την άλλη, προσφέρονται μετά την ηλικία των έξι μηνών. Προτείνονται να καταναλώνονται ως μέρος γεύματος (π.χ. χυμός πορτοκάλι το μεσημέρι μετά από γεύμα φακής) ή και μικρογεύματος, και όχι μεμονομένα στη διάρκεια της ημέρας. Χρησιμοποιήστε ποτήρι και όχι μπουκάλι, για τον κίνδυνο τερηδόνας.
Ακόμα καλύτερα, προσπαθήστε να δίνεται ολόκληρο το φρούτο διότι έτσι προσλαμβάνονται και οι φυτικές ίνες του φρούτου και όχι μόνο τα φυτικά σάκχαρα.
Αν επιλέξετε να του δώσετε ολόκληρο το φρούτο, σερβίρετέ το πλυμένο, ξεφλουδισμένο, και κομμένο σε μπουκιές.