Η Εκπαίδευση στην Τουαλέτα και τα Προβλήματά της: Δυσκοιλιότητα - Εγκόρπιση

Η δυσκοιλιότητα πολλές φορές παρατηρείται στην ηλικία των 2-5 ετών, όταν το παιδί αποκτά έλεγχο της λειτουργίας του εντέρου του. Η εκπαίδευση που γίνεται κατά την περίοδο αυτή, εάν δεν είναι σωστή, μπορεί να επιδεινώσει μια προϋπάρχουσα δυσκοιλιότητα ή να συμβάλλει στην εκδήλωσή της.

Μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να αποφεύγουν τις κενώσεις όταν βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους, στο σταθμό ή το σχολείο επειδή δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν κοινόχρηστες τουαλέτες. Επίσης, καταστάσεις stress (για κοινωνικούς, οικογενειακούς λόγους), προκαλούν αλλαγή των συνηθειών του εντέρου.

Η δυσκοιλιότητα μπορεί να συνοδεύεται από εγκόπριση, δηλαδή από απώλεια κοπράνων σε κάθε ηλικία κατά την οποία φυσιολογικά θα έπρεπε να επιτευχθεί έλεγχος του σφικτήρα του πρωκτού και πρακτικά σε παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης των 4 χρόνων.

Φαίνεται λοιπόν πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση στον έλεγχο των σφικτήρων από τους γονείς που έχουν ενημερωθεί και μπορούν να χειρισθούν σωστά τυχόν προβλήματα που θα προκύψουν.

Τα σημάδια που θα δώσει το παιδί ότι μπορεί να ξεκινήσει την διαδικασία εκπαίδευσης είναι αρκετά:

1. Ύπαρξη “στεγνών” από ούρα και “καθαρών” από κόπρανα περιόδων που διαρκούν αρκετές ώρες
2. Εμφάνιση από το παιδί ενδιαφέροντος για το “γιογιό”
3. Επιθυμία για αλλαγή πάνας όταν είναι βρεγμένο ή λερωμένο
4. Ικανότητα εκτέλεσης μιας σειράς από απλές εντολές

Η εκπαίδευση αυτή έχει διάφορα στάδια:

1. Το παιδί έρχεται σε επαφή με το δοχείο (γιογιό) και παίζει μ΄ αυτό
2. Στην αρχή κάθεται σ' αυτό φορώντας τα ρούχα
3. Στη συνέχεια κάθεται με κατεβασμένες τις πάνες για χρόνο που σταδιακά αυξάνεται (από ένα λεπτό αρχικά έως δέκα λεπτά τελικά)
4. Δίνονται εξηγήσεις για τη χρήση της τουαλέτας και τοποθετείται στο γιογιό βρεγμένη ή λερωμένη πάνα αρχικά από τη μητέρα και στη συνέχεια από το ίδιο το παιδί
5. Ο γονέας παρακολουθεί την ανάγκη του παιδιού για κένωση ή ούρηση, το τοποθετεί στο γιογιό τον αναμενόμενο χρόνο, το ενθαρρύνει και το επιβραβεύει όταν αφοδεύσει ή ουρήσει εκεί με επιτυχία

Για τα παιδιά που δεν χρησιμοποιούν κοινόχρηστες τουαλέτες θα χρειασθεί να εκπαιδευθούν, ώστε ο χρόνος αφόδευσης να επέρχεται στις ώρες που βρίσκεται στο σπίτι. Αυτό μπορεί να γίνει όταν το παιδί “μάθει” να κάθεται στη λεκάνη της τουαλέτας μετά το δείπνο ή μετά το μεσημεριανό για 15 λεπτά της ώρας καθημερινά.

Ωστόσο να μην ξεχνάτε πως:

• Η οργή, η τιμωρία, η ειρωνεία για την αποτυχία αφόδευσης ή για τα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν είναι αντιπαιδαγωγική και φέρνει συχνά το αντίθετο αποτέλεσμα
• Αν το παιδί αρνείται να συνεργαστεί, αφήστε το για λίγο και δοκιμάστε κάποια άλλη στιγμή
• Εάν η άρνηση του είναι μεγάλη αναβάλετε την εκπαίδευση για 2-3 εβδομάδες
• Ενισχύστε την προσπάθειά του, κάντε το να βλέπει την επιτυχή προσπάθεια σαν δική του επιτυχία
• Κάθε παιδί έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τους δικούς του ρυθμούς που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην διαδικασία αυτής της εκπαίδευσης.

Μην αγχώνεστε συγκρίνοντάς το με άλλα παιδιά αλλά δείτε το, όπως πράγματι είναι, μία ξεχωριστή και αυτόνομη προσωπικότητα.