Ο θηλασμός (πιπίλισμα) του δακτύλου ή και περισσότερων δακτύλων είναι κοινή συνήθεια στα παιδιά. Παρατηρείται με την ίδια συχνότητα και στα δύο φύλα, αλλά τα κορίτσια δυσκολεύονται περισσότερο από τα αγόρια να σταματήσουν να πιπιλούν το δάκτυλό τους.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γιατί τα παιδιά βάζουν τα χέρια τους στο στόμα τους. Μια από αυτές υποστηρίζει ότι ανακαλύπτουν το σώμα τους. Σύμφωνα με τον Σ. Φροϋντ, το πιπίλισμα αποτελεί μια μορφή "βρεφικής σεξουαλικότητας" και αυτοικανοποίησης.
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία ο θηλασμός προσφέρει στο παιδί ηρεμία, σιγουριά και ασφάλεια, εφ' όσον του θυμίζει την μητρική αγκαλιά.
Όπως και να 'χει όμως, δεν θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα, εαν σταματήσει νωρίς (έως την ηλικία των τεσσάρων χρόνων.)
Μικρός αριθμός παιδιών συνεχίζει τον θηλασμό και μετά την ηλικία των τεσσάρων χρόνων. Σε αυτές τις περιπτώσεις μην μαλώσετε, μειώσετε, ή απειλήσετε το παιδί. Αντ' αυτού, προσπαθήστε να βρείτε τους λόγους που προκαλούν το πιπίλισμα, στο σχολείο, στο σπίτι, στις σχέσεις με τους συνομηλίκους. Τονώστε επίσης, την αυτοεκτίμησή του και την αυτοπεποίθησή του για τις θετικές συμπεριφορές. Χρησιμοποιήστε τα "αστεράκια επιβράβευσης".
Δώστε του τα μπαλάκια χαλάρωσης και μείωσης του άγχους για να τα χρησιμοποιεί όταν νιώθει την επιθυμία να πιπιλίσει. Απασχολήστε τα χέρια του μέσα από την δημιουργία κατασκευών. Χαρίστε του ίσως ένα μουσικό όργανο (πχ. ντράμς) για τις δύσκολες στιγμές που θέλει να πιπιλίσει. Χρησιμοποιήστε ένα συνθηματικό κώδικα (πχ. μια λέξη) που θα ξέρετε μόνο οι δυό σας, για να του θυμίζετε να μην κάνει το πιπίλισμα σε δημόσιους χώρους.
Πάνω απ' όλα, μιλήστε στο παιδί σας. Εξηγήστε του τους κινδύνους που έχει το παρατεταμένο πιπίλισμα, ώστε να πεισθεί και να συμμετέχει ενεργά σε αυτή την διαδικασία.