Συστάσεις για τον Έλεγχο Λοιμωδών Νοσημέτων σε Παιδικούς Σταθμούς

Τα παιδιά παρουσιάζουν συχνά λοιμώξεις λόγω ανωριμότητας του ανοσολογικού τους μηχανισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες βρέφη και μεγαλύτερα νήπια εφόσον οι μητέρες εργάζονται, περνούν πολλές ώρες της ημέρας σε παιδικούς σταθμούς. Οι συνομήλικοι τους στους χώρους αυτούς μπορεί να είναι υγιείς, αλλά μπορεί να είναι και φορείς διαφόρων ιογενών ή μικροβιακών λοιμώξεων. Τα νοσήματα αυτά μεταδίδονται πολλές φορές και κατά το χρονικό διάστημα που προηγείται της εκδηλώσεως της νόσου ή ακόμη και μετά την ανάρρωση. Υπολογίζεται ότι το 70% των βρεφών που φιλοξενούνται σε παιδικούς σταθμούς θα εμφανίσουν έξι ή περισσότερα επεισόδια λοιμώξεων του αναπνευστικού ετησίως, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για τα βρέφη που παραμένουν στο σπίτι είναι 30%.

Στη μεγάλη μεταδοτικότητα των λοιμώξεων στους παιδικούς σταθμούς συμβάλλει κα και ο τρόπος που συμπεριφέρονται τα παιδιά. Έρχονται πολύ κοντά το ένα με το άλλο και πολλές φορές αναμειγνύουν τις εκρίσεις τους μέσω χεριών, παιχνιδιών και πιπιλών.

Επομένως δεν είναι σωστή η επιστροφή ενός παΐδιού που πάσχει από κάποια λοίμωξη και έχει συμπτώματα από κάποια λοίμωξη όπως πυρετό, έντονη ρινική καταρροή, βήχα, διάρροια πριν από την πλήρη ανάρρωση του.

Επίσης σε μικροβιακή επιπεφυκίτιδα λόγω της έντονης μεταδοτικότητας το παιδί πρέπει να επιστρέψει στο σταθμό μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Οι ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι το παιδί δεν μπορεί να πάει στο σταθμό είναι οι ακόλουθες:

• Αδυναμία παρακολούθησης του προγράμματος του παιδικού σταθμού λόγω εμπύρετου, κεφαλαλγίας, νωθρότητας, καταβολής, εμετών, διαρροιών, κοιλιακών αλγών, και γενικότερα μιας συμπτωματολογίας που απαιτεί την εξέταση ή συμβουλή του θεράποντος ιατρού.
• Το παιδί έχει ανάγκη αυξημένης φροντίδας, όταν δηλ. πρέπει να είναι κάποιος δίπλα του ακόμη και όταν φαίνεται ότι η ασθένεια έχει περάσει ή όταν απαιτεί συνεχή προσοχή και επίβλεψη όπως σε τραυματισμούς κεφαλής με ράμματα καθώς και σε κατάγματα και τραυματισμούς άκρων με νάρθηκες ή γύψο.

Όταν το παιδί παραλαμβάνεται πάσχων από το σταθμό κατά την επάνοδο του να προσκομίζεται βεβαίωση για την καλή κατάσταση της υγείας του.

Στις γενικότερες ενδείξεις αποκλεισμού των παιδιών από τους σταθμούς είναι και η ερπητική ουλοστοματίτιδα διότι μεταδίδεται άμεσα με τις εκρίσεις, μικροβιακή γαστρεντερίτιδα, Ηπατίτιδα Α, αμυγδαλίτιδα, οστρακιά, μολυσματικό κηρίο, ιλαρά ερυθρά, παρωτίτιδα,ανεμευλογιά, κοκκύτης.

Γνωρίζουμε καλά πως αποκλεισμός του παιδιού από το σταθμό συνεπάγεται για το γονιό απουσία από την εργασία του – απώλεια εργατοωρών - με πολλές φορές δυσμενείς επιπτώσεις στην επαγγελματική του δραστηριότητα.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι τα παιδιά των παιδικών σταθμών είναι σε αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν από σοβαρή νόσο, να λάβουν περισσότερα αντιβιοτικά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα καθώς και να αναπτύξουν μεγαλύτερη αντοχή στα φάρμακα.